Bir, hayalim vardı.
Seninle, hatırlar mısın?
Küçücük, evimiz olsun.
Bahçesi, çiçeklerle dolsun.
İki, üç tane çocuğumuz olsun.
Küçücük, evimizi doldursun.
Çocuklarımız mutluluğumuz olsun.
İsimleri doğa isimleri olsun.
Bir hayalim vardı.
Seninle gökkuşağını tutmak
Tüm renklerini avuçlarımıza almak,
Sana morunu hediye etmek isterdim.
En sevdiğim rengi, sana verirdim.
Sen, beğenmezdin beni üzerdin.
Hediyem senin için değersizdi
Gözün başka renklerdeydi.
Bir hayalim vardı.
Seninle, bir yastıkta yaşlanmak,
Seninle, tüm ömrüm geçsin isterdim.
Seninle, mutluluk umudum vardı.
Sen ise, hep hayal kuruyorsun derdin
Beni anlamazdın, mantıklı ol derdin.
Hayallerle, kaç gün yaşanılır derdin?
Umutlarımı, umutsuzluğa çevirirdin.
Ben, seni sevdiğim gün mantıksız oldum.
Sen, her zaman hayat mantıktır dedin.
Sen, gerçeklere bensiz devam ettin.
Ben, hayal kurarken sensiz kaldım.
Şimdi! Sormak istiyorum.
Bana, yalan atmadan cevap ver!
Mantığın, seni mutlu etti mi?
Belki, sen mutlusundur.
Fakat ben çok mutsuzum.
Çünkü, hayal kuramıyorum.
Mantıkta da mutlu olamıyorum.
Bir hayalim vardı...Diyemiyorum...
Kayıt Tarihi : 8.4.2011 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Komşumuzun camını kırsın.
Ne de kızımız oldu,
Bez bebekleri kadar nazlansın...
Belki klasik şeylerdi bunlar,
Ama biz böyle sevmemiştik.
Oysa yanmıştık kömür gibi,
Hem de alev alev
Kara zindan gecelerde...
nacizane şiirimden mısralarımla eşlik etmek istedim.
tebrikler ve paylaşımınız için de teşekkürler.
Çünkü, hayal kuramıyorum.
Mantıkta da mutlu olamıyorum.
Bir hayalim vardı...Diyemiyorum...'
Gerçekleşen tüm faktörler, tüm planlar önceden hayal edilir ve o hayal gerçeğe dönüştürülür, mantık kullanmaya zorlanılır. Hayalsız mantık yürütülmez. Mantıksız da hayal edilmez...
Kutlarım sizi... Çok yaşa...
TÜM YORUMLAR (8)