Bir Hayâlet Gibi Şiiri - Mehmet Bicik

Bir hayâlet gibi dolaştım şehirde,
Bulamadım kendime derbeder bir dost..
İnsanlar yüzlerine geçirmişler post,
Arınmazlar bir ömür yıkansalar da nehirde..

Yalnızım bu şehrin caddelerinde şimdi,
Kimsesiz sokaklar, kimsesizler bana eş..
Verseler elime kuru sıkı yada keleş,
Acımam vururum sormam bana kıyan kimdi? .

Severim başkalığı, deliler gibi gezmeyi,
Özgürlüğü doyasıya yaşayabilmeli insan..
Yaranamazsın kimseye peygamber, melek olsan,
Sever bu şehrin insanları ezileni ezmeyi..

20 Temmuz 2002, Burhaniye