Yaslanırdık kumlara her yaz,
Bir yanımız güneş yanığı;
Diğer yanımız kabuk bağlardı;
Üstümüzde, nehir martıları,
Nasıl da güzel figürler çizerlerdi
Umutları, yarına taşıyarak.
Hayaller kurardık,
Gümüş pullu balıklarla,
Akıp giderken hayat
Berrak bir sudan ibaretti.
Küskün değildik,
Güneşe, yanık yüze ,
Çatlak dudaklarımıza rağmen,
Bir yavan ekmeği bölüşürdük,
Zevkle..
Tadımız yerindeydi o zaman.
Keşke, o zamanı koparıp,
Alabilseydim zamandan,
Şimdi;
Ne tadı kaldı o günlerin,
Ne de nehir martıları kaldı,
Yaz hayalleri de yok artık,
Çoktan terk etti suları,
Gümüş pullu balıklar.
Sular da berrak akmıyor eskisi gibi,
Kirlendi;
Üstünde hayatın bütün lekeleri
var artık.
ZEKİ UÇAR
Zeki Uçar
Kayıt Tarihi : 18.9.2021 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!