Şimdi hayal kuruyorum...Yaşlanmışım..Dizle rimde gıcık bir sızı,üzerinde kareli polar battaniyem,ve dibinde nasihat bekleyen; ergenliğin sonunda,gençliğin başında biri...
- "Anlat"diyor
- "İnsanın düşeceği en büyük yanlış nedir mesela,paylaş.."
- Diyorum; "İnsan kendine acıyorsa çok büyük yanlış; bunu başkalarıyla paylaşıyorsa kallâvi.."
- " Yani" diyor "insan kendinin en büyük düşmanı olup,en b
üyük hasarları verebilir mi diyorsun"...
- " Hiç tahta kurusu gördün mü "diyorum..Boş boş bakıyor...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Elhamdülillah ala külli hâl.
Anlaması geçtiğin yollardan geçmesi gerekir..
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Yüreğin var olsun
Selâm saygı ve muhabbetle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta