Bir Hayal Şiiri - Muharrem Dayioglu

Bir hayal kur gözünün önüne bir perde getir kırzmızı renkli perdeyi açınca sahnen çıksın ortaya başrolü sen oyna herşeyi sen yönet sahneyi istediğin gibi tasarla istediğin kişileri eşyaları sahnene al istemediklerini seyirci koltuğuna oturt imrensinler sonra beyninin sol tarafından içeri hayalindeki oyunu sok yanlız ddikkat et tek kural var herşey sevdiğin olacak istediğin olacak sahne senin hayalinle sen öpüşeceksin sevmediğin bi hayalle yapabilirmisin bunu

ben denedim olmuyor miğdem bulandı kusasım geldi iyi düşün sahnende yer alacaklar senin konukların ama sende onların sahnesinde konuksun bunuda unutma şimdi birleştir beynindekileri duygularını katmakta serbestsin tekrar canlandır gözünün önünde ve ağzındaki sihirli kelimeyi çıkar başlıyoruz! stephen king gibi 10 çeşit sonuca ulaştırma oyununu düşün ama birini uygula çünkü seni doğru yola götüren tektir, istediğini ele al sevgi kin nefret öfke iş ayrılık ölüm yaşam tabiat basit bi tiyatro yada aşk seçim senin hayallerini de olsa rezil etmekte senin elinde yüceltmekte! benim hayalimmi aslında hayal denecek kadar da uçuk, uzak değil zaten bi örnek olarak hayalimi anlatacığım size sonra sizde kendi hayalinizi kendinize anlatacaksınız. at gözlüklerimi çıkardım perdeyi açtım sahneye hakimim önümde uzunca bi çayır yemyeşil huzur dolu bi kaç otlayan küçükbaşla dolu ne kadar masumlar tek bildikleri yemek bizim gibi dert tasaları yok kendimi onlara benzettim sadece yesem çok sıkıcı olurdu burdan bi anlam çıkardım ben düşünüyorsam demekki bişilere faydalı olabilmem için en azından kendime fayalı olma amacı ile yaratılmışım sonra biraz yürüdüm benim meşhur mekanım moda ya sahile indim bi kaya buldum biraz kırıklı tıpkı benim gibi kırık, oturdum köşesine iğne batarcasına dokunu tenime acıyı hissettim demekki canlıyım ki acıyor biyerlerim boşuna nefes almadığımı anladım denize baktım vapurlar ilerliyor içindeki insanlar beklemekli vapurun iskeleye yanaşmasını bekliyorlar neden? bi amaçları var kimi eve ekmek götürcek kimi sevgilisiyle buluşacak kimi ağlayan bebesine mama alacak kimi yüzmeyi özlemiş denize dalıcak kimi akraba ziyareti kimi vapurda huzur buluyor herkesin bi amacı var o saniyede bile hhep düşündüm sahilimde denize baktıkça denize dalan kuşların ismini kendim gibi kendime meçhul kıldım balık alıyorlar ağızlarına her dalışta karınları doyması gerektiçünkü gökyüzünde aşka bir kuşla paylaştı bi kuş bile eşini düşünüyorsa sen neden ikizini eşini aramıyorsun dedim kendi kendime aklıma gelen cevap şu oldu zamanı gelince o beni bulur düşmedim üstüne ben bir nergis çiçeği gibiydim biraz kendimi severdim bencil ama mutluluğu paylaşmak konusunda; sonra düzelttim kendimi bi mutlu anım olduğunda şanşlı kıldığım arkadaslarımla paylaştım hayalime hiç kadın sokmadım çok sevmekten korktum belkide,

sahnem benim gördüğünüz gibi istediğimi yapıyorumçünkü ben bir şizofreni hastasının hissettiklerini yaptıklarını yazdım buraya istedikleri hayalleri kurarlar hasta halleriyle; ya biz biz bir hayal kurmaktan bile korkarız! korkmayın çabalayın çabalamadan hayaller gerçekleşmez...