Bir Havuç İçin Gerçek Yaşam Öyküsü

Çocuktum yanılmıyorsam 5,6 yaşlarındaydım
O zamanlar küçük iki ağızlı bıçaklar çok meşhurdu bende bir tane bir yerlerden bulmuştum
Yaz aylarıydı tahıllar biçilmiş harmanda dövülüyordu
Amcamlarda bizim harmanda harmanlarını dövüyorlardı ben amcamların gemlerini sürdüğüm için amcam çerçi geldiğinde sana tahıl veririm istediğini alırsın diye bana söz vermişti bende hep bu bıçağımla havuç alıp soymayı hayal ederdim bu hevesle çerçiyi dört gözle bekler olmuştum
Günlerden sonra nihayet bir çerçi köyümüze geldi amcam bana bir kova arpa verdi git istediğini al dedi küçük olduğumdan bir kova arpayı taşıyamıyordum ablam hemen atıldı ben götürürüm dedi
Ablamla beraber çerçinin olduğu yere gittik ortalama çerçi bizden 200 metre uzaktaydı çerçi arpayı tartı ablam bir kısmına kendine bir şeyler aldı bir kısmına. da benim istediğim havuçları aldı çerçinin yanından ayrıldık ben ablamdan bir havuç istedim ablam beni tokatladı kendisi havuçları yiyor ben her istediğimde bana vermiyor beni tokatlıyordu bu durum defalarca tekrarlandı artık çok kızmıştım
O kızgınlıkla elimdeki bıçağı ablamın sağ kalçasına salladım ablam elini eteğinin altına soktu elini çıkardığında parmaklarından kan damlıyordu kanı gördüğümde şoka girdim çok korktum ablam bana küfürler ederek eve doğru koşmaya başladı
Bense orda bulunan hendeğin kenarına oturup Azrail imi beklemeye başladım adeta donmuştum arada yol olduğundan bizim ev görünmüyordu ablam yolu aşar aşmaz babamın büyük bir hışımla bana doğru geldiğini gördüm çok öfkeli olduğu küfürler savurarak gelişinden belliydi bense hiç kıpırdamadan olduğum yerde oturmuş duruyordum
Babam yanıma gelir gelmez büyük bir öfkeyle bağırıp kolumdan tutuğu gibi beni başının üstünden kaldırıp yere vurdu ardından burnuma öyle bir yumruk vurdu ki kendimden geçtim eve nasıl gediğimi hatırlamıyorum
Hatırladığım evin önünde de Babamın hala beni dövdüğüydü burnumdan kan adeta fışkırıyordu yüzüm gözüm şiş içindeydi özellikle iki gözümde kapanmış durumdaydı
Annem amcalarım sadece seyir ediyorlardı babamsa beni öldüresiye dövüyordu öyle bir dövülme yaşıyordum ki artık acı hissetmez olmuştum babam yoruluncaya kadar beni dövdü her tarafım kan içindeydi burnumdan akan kan durmuyordu hiç kimse müdahale etmedi
Dayaktan kurtulmak için evimizin karşı tarafında bulunan derenin kenarına gidip oturdum burnumdan akan kanın durmasını bekliyordum akan kan yerde göllenmişti adeta
O zamanlar köyümüze patosçular gelmişti harmanları makineyle savuruyorlardı onlardan biri yanımdan geçerken durdu bana baktı kim dövdü seni oğlum diye sordu bende babam dedim adam bir sığara yaktıktan sonra
Sen o köpeğe de babamı diyorsun dedi
O an bu söz çok ağrıma gitti tüm acımı unuttum adeta adamın bu sözü yürğime hançer gibi saplandı yediğim onca dayağa rağmen patoscunun Babama köpek denmesi beni çok üzdü bu olaydan sonra burnumun kanaması hiç durmadı
Ayrıca ruhumdaki tahribatı uzun seneler devam etti aldığım darbeden sağ kulağım duygusunu kaybetti hala duymamakta
En çok düşündüğümse neden kaçıp bir yerlerde saklanmadığımdır
Beni en çok üzense annemin neden beni kurtarmaya çabalamadığıdır
Her havuç gördüğümde hendeğin başında oturmuş babamı beklerken görürüm kendimi
Aradan yıllar geçmesine yaşadığım acıları unutmama rağmen o patoscunun sözü hala zoruma giden sözlerden biridir
Yaşadığım gerçek olaylardan sadece birisidir tamamen gerçektir
2009-09-24 CEBBAR korkmaz Bornova İzmir