Bir Hastanın Halleri Şiiri - Kâzım Özgür

Öyle anlar var ki, kahir yüklüdür,
Bazen bir fırtına savurur evde.
Saplantı içinde derin köklüdür,
Bazen acı sözler, kavurur evde.

Topluma insana itibar etmez,
Akıl erdiremez doğruya gitmez…
Yalvarsak yakarsak gücümüz yetmez,
Bazen kırar döker, devirir evde.

Okul yıllarında, başarı aldı,
Ağlattı bizleri kahire daldı...
Geçti yarı ömrü hep bekar kaldı,
Bazen da filmler çevirir evde.

Kınamayın dostlar, huysuz geçimsiz,
Küfreder, savurur sözler biçimsiz.
Şüpheli, kararsız, hepten seçimsiz,
Bazen pişman olur, dövünür evde.

Çay ile sığara durmadan içer,
Bazen hiç konuşmaz, kendinden geçer.
Nefsine köledir hep onu seçer…
Bazen saçmalıklar, savurur evde.

Onu her görüşte acıyla doldum,
Her zaman her yerde yardımcı oldum,
Ben ona yakınım ne otlar yoldum,
Bazen de acı ile dövünür evde.

Kazım ÖZGÜR
12-HAZİRAN–2001