Bir Hasretti Yaşadıklarım Şiiri - İsa Erkol

Bir hasretti yaşadıklarım
Uzaklardan süzülüp gelen bir nehir…
Ve gökyüzünün derinliklerindeki
Bir yıldız tılsımıyla…
Allah’ım
Boşuna mıydı ağlamalarım?
Böylesine
Deli divane olmalarım.
Ve,
Bir yolculuk daha başlıyor.
Kaç kez aynı şey tekerrür etti
Bilmem daha kaç kez edecek,
Beni alıp da burdan sana getirecek.
Ama ne olursa olsun
Hep hasretti yaşadıklarım.

Ufukların ötesinde yine sen
Duygularımda sen
Hep sen /
Hep sen….
Bu mu kara sevda dedikleri?
Yok yok bu değildir.
Ninem derdi,
Öyle sevdalar kalmamış artık.
Ama ne o zaman,
Öyle ya
Bir isim gerekmez mi buna?
Sadece hasret deyip de geçilir mi?
Ama sadece hasretti yaşadıklarım.

Duygularım,
Düşüncelerim,
Maziyi anmalarım…
Ve kıvrılıp giden bu esrarengiz yollarda
Sükunetin dehlizlerinde
Hep seni anmalarım
Yolculuk devam ediyor tüm ıssızlığıyla…
Ortasına mı gelmişiz yolun,
Hiç farkında değildim,
Halamın sesiyle uyandım hayallerden.
Ve az sonra her şey olduğu gibi devam ediyor;
Hatıralar,
Hayaller,
Kıvrılıp da giden bu yollar
Dedim ya
Hep hasretti yaşadıklarım…

Farkında mısın?
“Çay” kelimesini çok kullanıyorum.
Ne yapayım,
Yine muavin çay servisi yapıyor
Doldur kardeş doldur içelim
Efkarımızı dindirelim..
Beni bilenler bilir,
Ben çaysız yapamam…
Yollar ilerliyor
Kilometreler geçiyor
Gece karanlığı yerini
Alacakaranlığa bırakıyor.

Bu arada ön de oturan çocuk;
Koltuktan uzanmış bana bakıyor
Hayallerimi parçalayıp
İlhamımı dağıtan, şirin çocuk
Temiz,pırıl pırıl,
Günahsız,sevdasız,yalansız
Bir dünyanın manidarı.
“Bende mi çocuk olsaydım”
Diye düşündüm bir an
Yok yok…
Tekrar bu yaşa gelmek var sonunda
Bi yirmi yıl daha çekemem bu derdi.
Ama her dem hasretti yaşadıklarım.

Yine bir nokta koyma zamanı geldi düşüncelerime.
Bir yolculuk daha bitiyor
Yine aramızdaki mesafe tükeniyor
Olsun be!
Ne olursa olsun
İster senli ister sensiz,
Alıştırdım artık kendimi
Hasrete de vuslata da
Dedim ya;
Hep hasretti yaşadıklarım.

İsa Erkol
Kayıt Tarihi : 20.12.2005 17:10:00