Bir Hasret Vakti Şiiri - Selim Öztürk

Hayallerimiz vardı binbir hevesle kurulan.
Sonra yalanlarla hiç acımadan bir bir yıkılan.
Başım düştü önüme seni böyle düşününce.
Kalbimi sızlatan bu enkazın bir çaresi var mı?

Adın düştü aklıma yine bir hüzün vakti.
Aklımı saran bu 'ismin' bir çaresi var mı?
Bir asırlık harfler derdimi anlatmaya yeter mi?
Bu kalem bu kağıt hüzünlerimide yazar mı?

Yüzün düştü kalbime yine bir hasret vakti.
Hafızamdan yüzünü silmenin bir yolu var mı?
Bir yalnızlık var şimdi sancıyan sol canımda.
Kazası olmayan günlerden kalmış bir acı gibi..

Gözlerin düştü aklıma bir seher vakti.
Yüreğimdeki yangına sebep olan gözlerin
Şimdi soluk bakışların kaldı geriye,
Bir de benim yere düşen gözlerim...

Sesin düştü aklıma bir gece vakti
Seviyorum dediğin nefesin.
Dilden dökülen ama kalbine hiç inmemiş sesin.
Kesildi nefesim, menzilini şaşırdı
dibe vurmuş sözlerim..

Şimdi rüzgarı sen sanıp derin bir nefes aldım.
Boğazımı yakarak ciğerlerime dolan bir nefes.
Bıraksam nefesimi çıkıp gidermisin benliğimden!
Kurtulabilirmiyim senden ve sana dair her şeyden..

Şimdi, sen aklıma düşünce de çok canım yanıyor,
Ama ağlamıyorum sadece gözüme biraz sen kaçıyor...

Şubat 2019