Bir Hasret Akşamı Şiiri - Ersin Karaca

Akşam iniverdi,
Dağlara hüzün hüzün,
Ufuk, bekliyor güneşi,
Seni özlediğim gibi,

Ağır ağır ona doğru gidiyor
Ve ufuk bunu biliyor.
Sonunda! ..
............................
En çok geciktiği;
Yuşa’ nın hatrıydı,
Asma salkımı gibi asıldığı zamandı.
Nazlansa da güneş,
Çekiverdi ufuk, kıskandım.
Sensizliğin soluğunu çekip içime
Akşamın koynuna sokuldum.
Ama, ne nefesi senin gibi efsuni
Ne estiği, o mis kokun sevgilim
Özlemin sarmış tüm evrenimi,
Güneşin battığı yerde gözlerin.