Bir Harman Yeri ve Çocukluğum

Ben hiç unutmam çocukluğumu
Evimizin önündeki harmanı
Çocuktuk...Güzeldi
Günahsızdık,masumduk
Oyunlar oynardık akşamları
Tüm mahalle çocukları

Oysa; ben hatırlarım
Abilerimin aldığı
Tek vitesli bisikleti
Selesinden tutardıda
ben pedal çevirirdim
Sürüyorsun arslanım derdi
Sürüyorum abim derdim
Daha ilk dönemeçte düşmeden önce
Hayat gibiydi bisiklet sürmekte
Şimdi anlıyorum
Daha ne virajlar çıkardı kader önüme

Yorulurduk,terlerdik
Eve gidemesekte;
Bir komşumuz su verirdi illaki
Hayriye Abla,Mahpul Yenge,İzzet Emmi
İnsana değer vermek vardı o zamanlar
Çökelikli sacları kurulurdu sık sık harmanda
Herkes çağırılırdı,kimse unutulmazdı komşulardan
Analarımız,bacılarımız terlemişler sac karşısında
Umurlarında mıki?
Yeterki; gönüller yerde kalmasın
Kimse kırılmasın
Dedim ya; sevmek vardı o zamanlar karşılıksız

Oyunlarımız da ilginçti
Çelik deynek,dokuztaş,mil,godelek
Ayrı bir lisan gibiydi aramızda çocukluk
Lugati bir başkaydı
Çömlek kazan patlardı,kimse yara almazdı
Tak tak dedikçe ateş eden silahlarımız vardı
Korkularımızda sınırsızdı
Nallı tilkiler vardı mesela
Gece yalnız başına kalırsan gelir seni bulurlardı
Korkardık hiç görmediğimiz;
Bu düzenli nalbanta giden hayvancıklardan :)

Çocuk olmak; okyanusta bir damla olmak gibiydi
Sonsuzdu hayallerimiz,sevinçlerimiz sonsuzdu
Dünya dertleri henüz uğramamıştı limanımıza
Düşsek,kalksak,dizlerimiz kanasa
Ellerimiz çatlasa soğuktan
Yakınmazdık hiç
Hep mutluluğa demir alırdı ümitlerimiz

Şimdi hasta oluşlarımı bile özlüyorum
Babam sorardı bana
Hasta olunca
''Oğlum ne alayım sana''
Muz derdim her defasında yada portakal
Şimdi bol belki ama
O zamanlar ulaşılmaz gelirdi insana

Hele; bir köy okulunda okumak
Ne güzel zamanlardı Allah'ım
Naylon yakalıklarımız boynumuzu acıtırdı
Kara lastiklerimiz yırtıktı çoğu zaman
Ama ne güzel bir tevekkülümüz vardı
Ne genişti gönlümüz
Uçurtma gibiydi yüreklerimiz
Saldıkça; daha da yukarılara sevdalanırdık
Dünya bir gökyüzüydü;
Yağmursuz,fırtınasız
Ya da;
BİZ ÖYLE SANIRDIK...

Mesut AKCAN 2013