Bir Harfine Bile Şiiri - Faruk Can Şahin

İnsanlar gelip geçiyor,
zaman akıp gidiyor,
hala o beni sevmemekte ısrar ediyordu...

serin bir gece yerlerde biraz da kar vardı
orada karşımda duran insanlar sanki bana önemli birşey diyecekler gibiydi.
ucuz sigaramdan bir kaç fırt daha aldım yolumu gözlüyordum.

yolda kavga eden insanlar oynayan çocuklar ve bazı hergeleler gözüme çarpıyordu.
evet şu an sol tarafımda ve biraz uzağımda sevdiğim kadının evi duruyordu.
acaba gitmeli miydim yoksa çoktan gitmiş miydim?

Daha nefes alıp verişimde bile hissettiğim o insanın kapısına büyük ve ulu bir cesaretle gitmiştim.
Kapısını çalmayı bırak yüzüne bakmaya bile korkuyordum acaba kötü bir söz mü söyler acep buralardan mı taşınır diye düşünüp dururdum hep
artık ağzından çıkacak bir harfine bile muhtaçtım biliyor musun?
ağzından çıkan bir harfine bile
...