Bir Harf Düştü İçime Şiiri - Mert Terzibaşı

Suspus olmuş bir harf düştü içime,
Kimliğini kaybetmiş derin bir sessizlik çöktü yüreğime…
Yeniden uyanmaya başladı içimdeki yaratık,
Gezinmeye başladı tekrardan ruhumun kuytu köşelerinde…
Kimliği belirsiz harfler düştü içime;
Bir nefes kadar yakın,evren kadar sonsuz…
Öyle garip bir mesafedekiler ki yüreğime:
Elimi uzatsam değecekler ellerime,
Sarılsam kaybolacaklar bir okyanus derinliğinde…
Sahibini arayan duygular var içimde,
Kimliksiz hisler,suya yazılan harfler,
Durmadan değişen düşler var yüreğimde…
Bastırılmayı bekleyen koca bi karanlık var zihnimde;
Kavuşmayı beklemekte ruhumdaki koca boşlukla…
Kimliği belirsiz garip var harfler var içimde;
Sessizce,haince ve acıtarak canımı;
Beklemekteler bir araya gelmeyi,getirilmeyi…
Anlamları yettikçe,elverdikçe yetenekleri,
Düşlemekteler,düşledikleri mutlulukları anlatabilmeyi…
Gülmeyi beceremeyen,içi alev alev,
Duvarlarının ardı ışıl ışıl bir yıldız gezmekte evrende,
Kaybolmakta bir yıldız yeditepeli bir şehrin karanlığında…
Bir ışık parlamakta güzel günlere dair düşlerde,
Bir karanlık yükselmekte düşlerin yüreğinde,
Beklemekte zaman beklemekte insan…
Bir yandan da harfler düşmekte yüreğime,
Koca bir karanlık yeniden uyanmakta içimde öte yandan…
Benliğimi kemiren bir duygu yeşermekte düşlerimde,
Bi cümle kurmaya uğraşmakta harfler,
Kimliği belirsiz bir alfabe düşmekte yüreğime,
Bir terk ediş bi ayrılık düşmekte sanki yüreğine…