Yalnızlığı gece sanırdım ben sevgili
Sadece yıldızlarla konuşur yüreğim
İnceldiği yerden göçer üzerime hazan.
En çok sonbahara yakışır varlığım,
Ve her sonbahar ölüme, yaşama saçmalığını anlatır düşlerim.
Karanlık bir günün ardından, gözlerinin renginde gecelerim. Bu gece de üşüyen ellerimden kaçıyor hayalin. Hakkım yok mu nefesinde ısınmaya. Dost sohbetlerinde seni anmaya korkuyor dilim, ağlıyorum. Yokluğunda; boğuluyorum hüzünlerde sevgili. Ellerimi bırakmasın hayalin. Şiir yollarının sonunda kapım açık gir içeri.
Tamamını Oku
Yeni bir soluk yerleşti nefesime. Her solukta içim üşüyor sevgili. Bir şiirin umudu ellerimi ısıtır şimdilerde. Sözlerimi topladım ışıklı gözlerinden. Yağmurun bereketini giyindim. Şiddetli sağanakların altında sınırsız sevgimden kopardım adının harflerini. İçim acıdı. Ufkum daralırken zehroldu günüm. Kapımı karanlıklar araladı. Hadi kurtarsana beni ey yar! Seslensene karanlıklardan, ömrüne anlam veren adımı. Neyin nesi bu sessizlik. Tanrının bahşettiği hayatımı ilelebet karartmak niye? Söyle bana.
Zifir karanlıkların emrinde şimdi yüreğim ve ben bu zemheriye senin adını verdim sevgili. Sana sarılmadığımca sarıldım ona. Boşluğunda yankıladım isimlerini, sırf bana geri dönsün diye… Kirpiğinde çırpınan ölümü öldürdüm.
..........................
Hayal ırmaklarını geçerken geçmişte düşürdüğümüz resimleri yanımıza almadığımızı düşünürüz. Islanmış kederlerimizin ve yaşanmamış dünlerimizin karelerinde bir gülümseyiş anıdır hayat. Sonsuzluk sorgulamalarından bir kaçıştır dün, bir sarılışın en sıcak anıdır… Tebrikler.
mükemmel tanımlar...bir harf bile etmiyor ama hayat sığan her doku...ayrı resmi çiziyor...
tebrikler Ayşegül Hanım...sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta