Bir Harbin Ortasında Kalmak

Gecenin orta yerinde
Kalakaldım en uzun karanlığın içinde.
Dört bir yanım sensizliğin Moğol istilasında
Ölüm işlemeli,yalnızlık desenli
bir elbisedir sanki hasretin.
Son ışıklar da terk edince ufukları
Şehrin üstüne çökünce ahraz bir karanlık
Giydirildi tenimden daha  çok çıplak olan  ruhuma sensizlik.
Dışım yokluğuna isyan,
İçim dışımdan üryan ve isyankar.
Bir harbin değil
Çok harbin içinde kalmışım sessiz ve sensiz.
Kalıp da vurulmuşum sanki firari gecelerde...
Bedenim ayrı,
Ruhum ayrı,
Aslım ayrı,
Gölgem ayrı yerlerde vurulmuşum.
Vurulup da düşmüşüm yollarında,
Vurulup da üşümüşüm sensizliğin kollarında.