Bir Halvet Anında/Ruhun Aldığı Paranoid Hal

(neslim'e...)

kapkara köpekler gibi uluyor
her sokakta sise gömülü
tetikler
beni alacaklar
kapımın önünde al bastıracaklar
ruhuma
kadınımın o yakıcı amından
çekip alacaklar beni

pencereden giren her ses
yüzü güleç yüreği çatallı
birer uçurtmadır ucu usturalı
“hem zaten sadece sevişirken koymuyorki işsizlik”
hem bu laf da ne kadar da şeytanca
ve ne kadar da zamansız

mezarsız ölülerin bilinmez
tuhaf bir tabuta oturdukları
korkuluklu merdivenlerde
korkunun bulaştırıldığı
bu yarım ada

kimsenin yar diye
kimseyi koluna takamayacağı
bu yarım hayatlar

hala mı “güzel hayat”
hala mı “satılan salyangoz
o mahallede”

yahu beni alacaklar diyorum
gerisini siz düşünün