Bir HÂL OLDU Şiiri - Mustafa Yaralı

Şu insan selinde insana kıtlık,
Kimi dolu diyor,kimi boş diyor.
Bir kavram içinde binlerce zıtlık,
Kimi abes diyor,kimi hoş diyor.

Mecnun’un çölünde mecaz Leyla’nın.
Gölge hükmündeki silik sevdânın.
Peşine takılsam fâni dünyanın,
Kimi gitme diyor,kimi koş diyor.

Dil cambazı aldanırken feleğe,
Nemrut olan mağlup olur sineğe.
Fakat aşkla dolu dertli sineye,
Kimi toprak diyor,kimi taş diyor.

Yargısız infazlar,haksız beyanlar,
Bazen sağır olup,bazen duyanlar.
Bilgi,belge değil zanna uyanlar,
Kimi oha diyor,kimi çüş diyor.

Her kafadan türlü sesler çıkınca,
Biri yapıp,biri bozup yıkınca.
Her buruna ayrı koku kokunca,
Kimi nefis diyor,kimi pis diyor.

Benlik avlusuna duvar olanlar,
Taklitçiyi, taklit edip duranlar
Sürünürken sırtımızdan vuranlar,
Kimi uğraş diyor,kimi iş diyor.

İrâde-i Haktan emir gelince,
Sebepli sebepsiz insan ölünce.
Hocalar mezarda telkin verince,
Kimi bayram diyor,kimi yas diyor.

Ardımızdan söğüp yüze gülenler,
Bakar kör oldular, bizi görenler.
Yaralı’ya bir hâl oldu erenler,
Kimi deve diyor,kimi kuş diyor.

24.01.200