Bir Hakikat Vardı Ki Bilmezdin

Yırtıp attım defteri,
Kalemi kırdım masada,
Unuttum bile her şeyi,
Gelse de gelmese de.

Bir soğuk vedasıymış,
Bırakın kalsın orada,
İstemiyorum lan artık,
Etse de etmese de.

Bir nefeslik ömürmüş,
Yaşanıyor bir şekilde,
Ucunda ölüm yok mu?
Sevse de sevmese de.

Çıkarıp koydum kalbi,
Cehennemin dibinde,
Varlığı zulüm artık,
Atsa da atmasa da.

--------------------------------------------------------------------------

Velhasıl kelam benim iki gözüm,
Bu iki kapılı hayatın tek sonu ölüm,
Varsın en lüks imkanlarda sürünsün ömrüm,
Yahut sokak köşelerinde olsun sonum,
Yalnız tek hakikat vardı -inanmazdın-
Ben seni hiç bitmeyecekmiş gibi sevdim,
Yalnız tek hakikat vardı ki bilmezdin,
Ben şu unutmaları hep senden öğrendim.