Gül Cemalim görmeden tanıyorsan ne ala!
Tanımıyorsan; Ahkâm kesme; Arkana gölge, içine korku, Mezarına konu etme!
Fark edilmek için fark yapmak,
Fark yapmak için ise meydan okumak gerekirken;
Hayatın içinde bahane arama.
Maksat ise;
Gıybet, çamur, felaket, yarama,
istersem ben, adamı âleme bey de yaparim, tahtalı köye padişah ta.
Ve yine ben, istersem dünyayı çeviririm, baş döner, dünya döner, döner zindana.
Benim gönlüm serseri ise, sana ne?
Kumarhane, meyhane ben istersem bahane!
Bilmezsin serserilik ne şahane,
Arzuhâlin gıybet cambaz ise- bana ne?
Serserinin yaptığını her insan yapamaz,
Serseri duygusuz dur iftira ağlatmaz,
Serseri erkek adam iftira atmaz!
Haksızlık önünde eğilmem, ezdirmem.
Benim beyaz sayfam da
Yazan kalemim de
Silen silgimde de
Hak tan yana elimde..
Bir hak yazarım, bir ben silerim!
Kayıt Tarihi : 10.2.2012 01:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!