Bir Hafiften Şiiri - Zeynep Uyanık

Bir hafiften rüzgâr eser önce
Bir duygu kaplar yüreğimi seninle
O duygu alıp bırakır beni bir köşe başında
Her köşe başında bir gözyaşı damlar

Bir hafiften yağmur çiseler üstüme
Yağmurlar yarışır gözyaşlarımla
Fakat seni özlemişim derim
O çise seni hatırlatır bana

Bir ufak güneş doğar önce odama
Güneş yakar vücudumu aleviyle
Tıpkı senin kalbimi yaktığın gibi
Ve tıpkı ben orda kalbim gibi

Ve ben yine seni arar bu karanlıkta
Bazen uykudan uyanır bağırırım karanlığa
Nerdesin neredesin?
İçimi çekip yine o yarı ölü duruma

Yine aşk, yine yaş, yine hasret
Sensizken seni özlemek
Senliyken beni kaybetmek
Ama yazık seviyor işte yürek