Dostlar bana hallerimi sormayın
Düşürdü ömrümü nara bir güzel
Sevdasından yanıp küle dönmüşüm
Bıraktı gönlümü zâra bir güzel
Kötülük, çirkinlik ondan beridir
Solmaz güzelliği canda diridir
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta