Bir Güzel Sevmiş Şiiri - Kemal Berk

Bir güzeli sevmişti yalan dünyada
Ayaklar yere basmaz, akıl havada
Canını verecekmiş, onun uğrunda
Sevdayı bilseydin, ölürdün kahırla

Saçının teline, değişmez cenneti
Cenneti bilse, ister mi şu güzeli
Güzelden anlamaz bilmez ki huriyi
Bilmiyor cenneti, ne de cehennemi

Aşık oldum diye düştün dillere
Gündüzlerin döndü niye geceye
Kendini dağıtıp, benzedin deliye
İsyan eder, kimse kalmaz çevrede

Kafa bozulur derman arar şişede
İçer şarabı, başlar güzelleşmeye
Yetmişlik neneyi benzetir huriye
Uyanınca benzer eşekten düşmüşe

Her fırsatta isyan eder kendine
Sorumsuzdur, hemen döner deliye
Kahrediyor gece gündüz feleğe
Kemal’e erince yönelir sevgiliye