Bir Güzel ki; Hâin,Kaçak... Şiiri - Ulvi ...

Zenginlerle konar göçer
Bilir,yoksulla durulmaz
Onsuz hayat mutsuz geçer
Yurt da yuva da kurulmaz...

Onsuz ümit beslenemez
İnsan susar,seslenemez
Bir şeye heveslenemez
Kaderden sebep sorulmaz...

Ayrı kalmak büyük ceza
Mâsumlara haksız ezâ
Madalya takar kurnaza
Düşkünü ezer,yorulmaz...

Küsüp terkettiği anda
Tâkat kesilir her canda
Gedik açılır îmânda
Şeytana sertçe vurulmaz...

Yiğit olan kalır âciz
Eşyasına gelir haciz
Her şey onu eder tâciz
Adam adamdan sayılmaz...

Nice dolaplar döndürür
Kızarsa ocak söndürür
Az az zehirler öldürür
Feryat/ figana aldırmaz...

Her zaman ona muhtacız
Tenezzül etmezse açız
Severse başlara tâçız
Sevmezse yerden kaldırmaz...

Bir imtihan âleti mi? ...
Hayâtın bir lâneti mi? ...
Allah'ın adâleti mi? ...
Onsuz terâzi kurulmaz...

Masal içinde bilmece
Oku,düşün hece hece
Tapanlar var gündüz gece
Üstünde tepin kırılmaz...

Varlığı dert yokluğu dert
Rezil olur tapan her fert
Çıldırtmaya eder gayret
İşi yarıda durdurmaz...

Kanaatkâr hep kurtulur
Sabrederek ender bulur
Gördüğünde mutlu olur
Normal sevgiyi soldurmaz...

Paradır bu afet,para...
Köleleri düşer dara...
Sürer diyardan diyara...
Huzur ve sükûn buldurmaz...