Bir Güzel Günde Şiiri - Ünal Tarhan

Bir kır kahvesinde otursak seninle
Güzelim Eylûl güneşinde.
Basmakalıp şeylerden başlasak
Havadan sudan konuşsak önce,
Hal hatır sorsak.

Anlığımız açılsa giderek
Gidişi çekiştirsek;
Yaşamın küçük felsefesini
Yeniden yazsak.

Sen adetin hilafına
Geçmiş güzel günlerden söz etsen,
Değinsen birlikte yaşadıklarımıza;
Ben âdetim olduğu üzre dinlesem.

Elini filan tutsam sonra,
Okşasam öpsem.
Sen yine bir ihtiyatsızlık etsen
Yanıt versen.

Gün akşam olmak üzere
Basıp gelsek Ankara’ya
Güzel Ankara’ya.
Işıklar cıvıl cıvıl yanıyor olsa,
Münasip bir yerde bıraksam seni.
“N’olur sanki” desen
ayrılırken
her zamanki gibi.