Bir güz sabahının hüznü düşer şehre,
Rüzgarın serin nefesiyle yüzlere.
Dallardan düşen yapraklar örtü gibi,
Örtüler üstüne sonbaharın sessizliği.
Güneş hafif gülümserken gökyüzüne,
Rengarenk yapraklar serilmiş yerlere.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta