Karlı gönlüm, güneş gördü;
tomurcuk verip, güller açasın diye,
baharımda, yazımda,hep gölgemle yalnız dolaştım;
sen, yine yoktun yanımda niye?
Birgün, yaprakları döken, acı bir güz rüzgarı,
üşütecek, vakitsiz içimizi,
ellerimiz, daha birleşemeden,
ecel, koparacak dalından, birimizi.
Kayıt Tarihi : 4.12.2014 09:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!