Sonbaharı
içimizde yaşar olduk,
dışımızda sararmasını beklerken...
Eylüldü,
ekimdi derken
olamadılar
hiç hazanım gibi,
tenimde yazdan kalma
sıcaklar
ve benim
karpostallara hapsolmuş
çocuk özlemimde,
düşümde hep
bir güz mevsimi hayali...
Geldi Kasım şimdi,
çattı güneşime;
yüzümde
güzün kıble esintisi
ve elimde
birkaç ağaçtan dökülen
kurumuş yapraklar ile
ben hâlâ,
sonbaharı bekliyorum... K. Adsaz
Kayıt Tarihi : 3.11.2024 20:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!