Bir Güz Mevsimi Daha Şiiri - Songül Toprak

Biz gitsek te bırakamayız ruhumuz kalır geride,
Kelebek ömrü dostluklar o da gömüldü yerin dibine,
Yaşın önemi yok anlatamazsın ki cahile,
Nazif duyguları terk ettik şimdi çılgınlıklar var yerinde...

Masum simaların avuçlarında bir nefes dua, ulaşsın diye göğe,
Gözlerimiz ufukta bekliyoruz o dağın arkasındadır belki mucize,
Sormak isterim madde bağımlısı mı, yoksa para bağımlısı mı büyük tehlike?
Kalemler yazmaz sanki konuşması gerekenler sus pus konuşmaz bir kelime!

Bir güz mevsimi daha geldi son baharın eşiğindeyiz,
Huzur ormanları kül oldu çatlayan yaz ateşinde,
Çıplak kaldı insanlık ayıpları ortada hayâ denilen perde nerede?
Bizler ise uyumaya devam sallanırken hayat denilen dikenli beşikte.