Bir güz günüydü gittiğin
Göçmen kuşları gibi gittin
Çayırlar kurudu sonra
Çiçekler soldu
Kanadın kırılmadı mı göçerken,
İçin ezilmedi mi?
Bir gülüşün, dokunuşun,
Bir bakışın kaldı bana senden
Soldum sen giderken.
Bir güz günüydü gittiğin
Bir rüzgar gibi gittin
Buz gibiydi, soğuktu
İçimde fırtınalar koptu
Karabulutlar çöktü sonra gözlerime
Yağmurlar yağdı aralıksız
Fırtına vurmadı mı kanatlarına,
Gözlerine damla düşmedi mi?
Beni burada kanatsız
Bırakıp kaçarken
Bir soğuk, bir fırtına
Bir yağmur kaldı bana senden
Dondum sen giderken.
Bir güz günüydü gittiğin
Yapraklar gibi gittin
Dallarımdan dökülüp
Ardından dallarım kurudu
Fırtınalar vurdu
Beni çıplak; yapraksız
Koyup uçarken
Tüylerin dökülmedi mi?
Yapraksız, bomboş
Kurumuş dallar kaldı bana senden
Öldüm sen giderken.
(23.01.2006)
Abdulkerim TaşdemirKayıt Tarihi : 12.2.2006 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karamanlı Aşık Çağlari
Karamanlı Aşık Çağlari
TÜM YORUMLAR (2)