Bir Güz Aşığı Şiiri - Hayrettin Geçkin

alıp buralardan seni ıssızlığıma götürsem
solgun bir ay ışığı… ateşböcekleri uçuşsa, biz sussak
hayattan kurtulan yoksul çocukların sözlüğünde
bir dizelik acıyla dönsek dünyaya / yeniden

aynı coğrafyaları paylaşıyoruz seninle sevgilim
ne kadar uzağında görsen de beni, senin bir biçiminim
bil bunu ama, seni sevdiğime dair nasıl bir yanıt
veriyorsam, öyle veriyorum bunun da yanıtını

farklılığını bilerek yaklaşıyorum sana
sendeki beni alıp öpüyorum
aynada kalmış bir anı niyetine
kendimdeki benzerlikleri arıyorum sende
ve ortak acılarımızdan süzülerek sokuluyorum yanına
sende tanımak istiyorum kendimi

şimdi kalbini tut, suyla çakılın uyumunu dinle
beni anlayabilirsin, yüzünü bir kıyıya dön, bir göle
göz at mavinin derinliğine, deniz ve gök
gece ve gündüz, bil bunu da sevgilim / biz seninle
geçmişin bir devamı, geleceğin adımlarıyız

alıp buralardan seni, yasını tuttuğum diyarlara götürsem
kaç adım ötede şafak, yıldızlar neden hala çocuk
ve ben bir güz aşığı
sen iyisi mi sevgilim dudaklarının kıyısında
karşıla beni ne kadar da geç kalmışız değil mi