Bir Güvercin Kırmızıkara

bir tren yalnızlığı yükselir gökyüzüne
kentin kapısında karşılar karanfil karası sevda
karısı pencerede iki gülhatmidir elleri
utanır ağlar kırmızı minareli camide
yıkanır şadırvanda bir deli rüzgar

evin yakınında belki görür de çocuklar
kırmızı minareli caminin gölgesini
korkup bırakır tümünü kuşların gökyüzüne
bir güvercin kalır sadece kırmızı kara
bir gidiş mi kalır sonsuza