Bir Gurbet Türküsü Şiiri - Mehmed Aksu

Ve bir gurbet çeker seni.
Bir sevda yüzünden yolun gurbete düşer.
Deniz aşırı bir ülke,
Kim bilir kaç saat, kaç yıl, kaç hasret çeker.

Bilinmez zamanlarda
Düşerken payımıza yavan mutluluklar.
Gülmeyi öğrenmişiz ağlarken,
Her sancıyı çiziktirip kader defterine.
Belki zamanında belki erken,
Bir yol görünür sana gurbet eline.
Bir ekmek parasına,
Bir selvi boyun gözlerinin karasına,
Belki de bir gurbetlik sevdasına.
Bu gurbetlik denen şey
Kim bilir kaç oğlu hasret bıraktı anasına.

Hadi yürü, ardına bakma
Nerede doyuyorsan orasıdır memleketin.
Yirmili yaşlarına kadar anılarını sakladığın
Her şeyini unut bu memleketin.
Bir sıcak ekmeği,
Yanında peynir, domates ve bir bardak sıcak çay,
Üstüne de bir sigara.
Bırakıp git, son sözü şarkılara.
Mutluluk çağırıyorsa yolun açık olsun.
Senin yüzün gülsün de varsın acı bizim olsun.

Bir gurbetlik çeker seni,
Bir sevda yoluna çıkar.
Ardında anan, kardeşin,
Akraba, eş, dost
Sayarsan bizleri de koy üstüne.
Yürü dostum ekmeğin olduğu yere,
Karnının doyduğu yere,
Kalbinin doyduğu yere,
Hadi yürü yad ellere.

Boş ver, desin anan:
‘Yarın bir gün çalan telefonda,
Acı haberimi verirler sana’ diye.
Aldırma sen hangi ana dayanır ki,
Hangi ana katlanır evlat hasretine.
Bırak gönlü olmadığından sessiz kalsın ağabeyin,
Seni göndermeye gurbet eline.
Onlar sana hasretken,
Sen onlara bin hasret kalacaksın.
Ve hasreti katık edip kendine,
Ekmek parası kazanacaksın.

Ve bir gurbet çeker seni,
Ardında ağır yaralı memleket türküleri.
Kavganın adını koyduğun dostların,
Unutamadığın ağır sevdaların hepsi kalacak.
Unutma ardında boynu bükük anan,
Kardeşin, eş, dost, akraban,
Sen şimdi bizi de say onlarla
Ve kulak ver şarkılara;
‘Anasına, kardeşine hasret hasret gurbetçiler.’

Çanakkale/Ekim 2003