Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Geceyi yeni güne, güllerin şairiyle bağlamak isterim…
Zaten, başlı başına vuslatsız bir gurbet değil mi şu dünya?
Hele bir de, içinde bizim bilip de yandıklarımız, izinin tozuna hasret kaldıklarımız varsa…
Ah ki ah!
Söyle, hangi derdimize yanalım sevgili şairim?
Sen gittin!
Ben ölüme,
Güller hasretine açıldık!
Koynumdaki boşluğun adı da sen!
Ama ben;
Tamamlayamıyorum birçok şeyi!
Gözümdeki yaşım,
Yüreğimdeki sevgim,
Yüzümdeki tebessüm,
Ne dilimdeki sözüm
Ne de tabağımdaki yemeğim tam!
Sensiz her şey,
Ben bile yarımım!
Yarım kalmışız biz!
Ömrünüze, gönlünüze bereket…
Yolunuz da, bahtınız da açık olsun…
Nicelerine inşaAllah…
Fiddareyn saadetler duam ve sevgilerimle…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta