Sabah yedi oldu,başladı yeni bir gün,
Karanlığın arkasında kaldı,o'eski dün.
İnsanlar, sokaklara döküldü,pür telaş,
Yaşama sevinci,ekmek peşinde hepsi.
Kimi memur,kimi işçi,kimisi işveren,
Hepsinin ortak yanı,bir lokma ekmek parası.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
