Bir Günün Hikayesi Şiiri - Emrah Kurt

BIR GÜNÜN HİKAYESİ
-Sabah-
S abahlarına yorgun bakışlarla uyandığın
Esiri misin yoksa bu kentin söyle ey yar
Lisan-ı günaydınla selam ver gözlerine
Mehtap henüz doğmamış gülümserken aynalar
Artık olmasın hani boyalarla boyandığın

-Öğle-
Saçlarına örttüğün duman ve zift kokusuyla
E zilmiş kalbinle sen yürüyorken bir yerlere
Leylasız o son mecnun çıkagelir mi birgün
Matem-i gam gurbetinde kalsan da bin yıl sürgün
Aşık olamazsın sen yaşarken ölüm korkusuyla

-Bir Bakış-
Seneleri tüketerek beklerken sen bu kentt e
Esen rüzgarla savrulan yapraklar ve bu mevsi m
L ütfunla yeşermeyecek ve gelmeyecekse baha r
Müjdelenmeyecekse bizden bir aşk yarının a
Ayrılıklar hüzün olur ve sevmelerimiz güna h

-Akşam-
Sisli anılarını her dem hatırlayarak
El verdin mi maziye sende bir akşamüstü
Lal olmasa da yürek dile haram konuşmak
M üşgül anında yüzüne birde dostlar mı küstü
Ama sen sev yine de nefreti susturarak

-Gece-
Son buldu işte günün nihayet koynundasın
Elleri yanağında simsiyah bir gecenin
Lav yangınlarını an uykusunda ölümün
Muhakkak cevabı var her sual ve bilmecenin
A nla ki bu hayatın sende oyunundasın
✒ Emrah İslam Kurt
(2005/Şebinkarahisar)