Bir Günün Hikayesi Şiiri - Mete Çakır

Her gün bir diğerinin peşinden gelir
annesinin adımlarını izleyen bir çocuk gibi
mızmız, ele avuca sığmaz ve yaramaz
ümitlerimizi taşırken ceplerinde
sevdalarımızı büyütür yüreğinde
'yarın'ı müjdeleyen gözleriyle
ve bembeyaz ışıktan elleriyle
maziyi atiye bağladıktan sonra
kaybeder o eşsiz masumiyetini
aydınlıklar karanlıklara kalbolurken
çeker gider hayat hanemizden
kabrine koşarak giden
kimsesiz bunak bir ihtiyar gibi
yokluğun çıldırtan boşluğuna
bırakmadan kendini son kez
bakar melun ve kahreden bakışlarıyla
en ücra köşesine ruhumuzun
ve şöyle der bizlere:
siz ki getirdiğim tüm güzelliklere
bigane kaldınız
sanmam ki benden sonra da
gelecek günlerin
kıymetini bilesiniz.....