Bir günün hatırası

Bir günün batışı

Bugün martın yirmisi
Sabahın köründe yollardayım
Çıldırmışçasına kar yağıyor
Her şey boyun bükmüş mecburen!
Üşümüş mor çıplak ayaklar
Ekmeğe uzanan umutlar
Ve Kuytu köşelerde yüz’ü çıkmış yataklar
Herkes dans ediyor fillerin ayaklarında
Bilinmez niye zoraki selam niye. Zoraki gülüşler
Birden karanlık basar tünerken sorular
Çarpışır beyinlerde donuk melodiler
Ve inlerken umuda çaresiz pastel iniltiler
Kim bilir kim kimi neden bekliyor
Kimbilir garip dansmı yolmu bilmiyor
Bir an kursağımda acılar öylece kaldı
Tıpkı beyaz mucizenin sardığı gibi
Yalvaran gözlerle bir ümit türküsü
Bir ekmek türküsü söylemek istedim
Bas bas bağırıyor nasırlı eller metal kutuda
Yamalı çorabı ak düşmüş bembeyaz saçları
Sadece on kuruşmuş paslı bozuk tartısı
Yalvarırcasına yalvaran yaşlı boş bakışı
Kim bilir nerde şimdi yavruları çocukları
Kimbilir nelerle dolu geçmişi anıları
Kural bu mecburen kanatır nasırları
Bugün martın yirmisi!
Akşama sefalet meyi var masamda
Mezemde bol gözyaşı; veee!
Bir sabahın unutulmaz hatırası!

Abdullah DİZDAROĞLU
ÇANAKKALE/GİRESUN