Bir günün ayazı Şiiri - Nurcan Göksel

Bir günün ayazında
Denize karşı dururken öylece
Bırakıp ardımda her şeyi
Yeniden yaşamak isterim ya
Kedersiz.
İnsanlar koşuşturur ya
Bana garip gelir bu telaş,
Nedensiz…
Yaşamak boştur ya şimdi
Koşuşturmak gereksiz….

Bir günün ayazında
Denize karşı öylece
Saatlerce durmak,
Düşünmekten yorulmak.
En güzel rüzgarları
Bir çırpıda solumak…

Bir günün ayazında
Güzel gelir serinliği
Kıyının.
İçimdeki yangını söndürür
Dalgalardan yüzüme çarpan çiğ
Silgisidir acılarımın…

Bir günün ayazında
Üşümek saatler boyu
İyi gelir bana..
Güzel gelir serinliği denizin.
Birde hala alev gibi yanan
İçimi söndürseler
Şahidi olsa dalgalar
Kaybolan sevgimizin..