Şimdi boğazımı düğümleyen sözcükleri bir kenara bırakıp aça bilsem ellerimi gökyüzüne
Gecenin tüm karanlığına inat güneşi bula bilsem yüzün de
Sanki sonbahar mevsiminde bedenim dökülüyor yüzümden gülümsemelerim
Nereye adım atsa ayaklarım kime çevirse yüzüm yüzünü hep aynı yağmurları
Çağırıyor pencere kenarına umutsuzca gözlerim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
