Mayıs otuz, günlerden pazartesi,
İnmişken Abdi İpekçi Parkına
Akşamın mahmur alaca gölgesi,
Bir tarafta iş dönüşü,
Sağa sola koşuşan insanlar,
Bir tarafta hayatın tadını,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta