Bir Günlük Sokak Şiiri - Buğra San

BİR GÜNLÜK SOKAK

kalabalıklar görüyorum
yalnızlık içinde
bir teke hasret kalabalıklar
kara balıklar görüyorum
mavi gökyüzünde
bir avuç deryaya
müştak balıklar
mecaz ve gerçek
insan portreleri
kirletmiş
kilden mürekkep duvarları
bir yüz yapışıyor, sevimli,
komşu cama
rüzgarın savuracağı kadar
minik elleri
o an gevşiyor beyin,
geriliyor dudak çizgisi
bir tebessüm resimleniyor
yüzümde
çalıyor nabız ritminde
bir kalp ezgisi
duyuyor ruhum bir melodi
amabile
kalmıyor hiçbir görüntü
sokaktan
çerçevesi genişliğindeki
perdeli camda
hayat çekiyor filmini
el ayaktan
galasına gecikmiş aktörler
helecanda
iki çift göz görünüyor
kırmızı ışıkta duran
yağmurun ısıttığı aracın
dikiz aynasında
görmek istiyorum o an
kuledeki saati
zaman,
akrep ve yelkovanının
vuslat vakti

Buğra San
14 Şubat 2008 17.00