Gecenin tam yarısına gelmişim farkında değilim. Belki de ömür bir gün sürecek bu sefer, bilmece gibi. Hayatın beni bu kadar sık-boğaz etmediği bir günü hatırlamak istiyorum. Doğduğum gündü sanırım en sonuncusu. Ne kadar uzun zaman olmuş diyeceğim ama ömür bir günlüktü dedim. Gecenin bir yarısı doğdum bir yarısı ölüyorum.
Mutlulukların kısalıp ta hüzünlerin kol gezdiği bir şehir var dışarıda, içindeki herkesi ateşlere atan, yakan, kavuran bir hayat. Omuzları düşmüş herkesin, yükler çok ağır. Koşarak hayatı yakalamaya çalışırken kendimizi unutmuşuz. Sahte sevgilerin peşinde, yarınlarımızı arkada bırakmışız.
Gün doğmak üzere; Ayşe, Kerem, Erol, Mehmet haydi kalkın. Bir kaç saat bile olsa fazladan yaşayalım. Otobüsler başladı caddeleri doldurmaya, heyecan var şehirde. Kapıdan çıkıp ilk gelen otobüse bineceğim dedim kendi kendime. Nereye giderse gitsin, bu bir günlük ömrü ıskalamıyorum sana inat. Hep ben yenildim, sen zafer gülücüklerinle bakarken. Bu gün benim günüm, ezdirmiyorum kendimi senin oyunlarına.
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
