Mışıl mışıl uyuyan,
Güneşi dürtükleyip kaldırdım…
“Ben şehir çocuğuyum,
Gem vurma…”dedim,”Bir garip hevesime…”
Eşek,katır üstündeki,
Köylüleri görür gibi oldum…
Kağnıların onurlu inleyişlerini dinledim,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
