Bir Güneş Doğuyor Mekke'den

Tan yeri ağırıyordu
Bir resul'ün, bir sevgilinin kokusu yayılıyordu mekkeye
Tüm alemleri gül kokusu ile kendine bağlayan bülbül susuyor,
Yeryüzü onun yerine dile geliyordu.
Göller kuruyor, ateşler sönüyor, putlar yıkılıyor
Mekke ise düğün gecesine, tüm alemlerin sevgilisine kavuşuyordu.
Eyyy alemlerin efendisi
O düğüne katılamamanın, kavuşamamanın acısı o kadar büyük ki içimde...
Olmuyor senin gibi kimse bu aleme sevgili,
Gözyaşlarımın içinde seni arıyorum her tan vakti,
Namazını çocuklar incilmesin diye bölmeyen birin'de bulamıyorum seni,
Hurmayla karnını doyuran birinde göremiyorum sabrını ve şükrünü
Bir yoksula sadaka veren birine bakıyorum sensindir diye,
Çocukların, yetimlerin başını okşayana koşuyorum babamdır o diye
Arıyorum, arıyorum özellikle tan vaktinde
Ama yok bulamıyorum derdime ne çare
Yaralıyım, kanadı kırık bir kuş misali
Uçmak istiyorum sonsuzluğa doğru belki ordasındır diye
Ama kanadım kırık ne çare
Sessizlik kaplıyor mekkeyi bu gece bak baba yine
Sadece gözyaşlarımın sesi çığlık oluyor gökyüzünde,
Kabenin yanına usulca sokuluyorum
Yetimlerin babasına gözyaşlarımla haykırıyorum
Gel artık ey sevgili resul ne olur gel
Yetimlerin BABA'sız kaldı ne olur gelll