Halil Aktaş - Bir Güneş Doğmuştu Şiiri - ...

Senle başlamıştı her şey Bir güneş doğmuştu Isıtmıştı bütün bedenimi. Karanlık dünyama yeni bir gündü Baharın bütün güzelliği ile gelen. Bir akşamüstüydü. Küçük bir masada karşımda sen… İçten bir sohbet Ve işte o an, ben dünyanın en şanslısıydım. Bütün sözlerin en güzelini Cümlelerin en iyisini duymuştum. Seni seviyorum. Demiştin… Bu ne mutluluktu, tarifsiz Ne kadarda güzel, seni seviyorum demek Bu cümleyi duymak… Sevilmek sevmek, Sevildiğini bilmek… Dünya bir başkaydı artık. Sevgi vardı, sevmek vardı. Sevilmek vardı özgürce… Ebemkuşağının altından geçmiştim sanki Mutluluklar dolmuştu gönül bahçeme… Artık bir başkaydı hayat. Her gün, bir başka güzeldi. Çiçekler bir başka açıyordu Güneş daha aydınlıktı… İnsanlar hep mutluydu bence Ben öyle görüyordum, öyle bakıyordum. Bir başkaydı, seninle doğan güneş. Sonra, bulutlar çıktı gökyüzüne Gölge yaptılar güneşime Fırtınalar çıktı, Rüzgârlar esti yüksek dağlardan Toroslardan, Kaçkarlardan Kasırgalar çıktı Siyah bulutlar kapladı gökyüzünü Aldı götürdüler seni benden Üşüdüm, titredim günlerce… Hiç bir ateş ısıtamadı senin ısıttığın kadar Kayboldu ebemkuşağı Bozuldu sihir… Ve sen yoktun artık. Bir yağmur başlamıştı seninle Sel olmuştu sevgi İlmek ilmek dokunmuştu gönlüme En ince örgüleriyle… Keşke kara bulutlar çıkmasaydı Esmeseydi rüzgâr Seni alıp götürmeseydi… Kaçmıştı vapur. Ve ben yapayalnız kalmıştım iskelede. Ama bir şey vardı bana bıraktığın giderken Hiç kaybolmayacak, yaşayacak gözlerimde Artık bütün yüzlerde sen olacaksın. Seni bulacağım bütün her yerde. Her masada sen olacaksın Her ebekuşağı çıktığında seni hatırlayacağım. Bulutlarda, rüzgârlarda sen… Yıldızlar senin ışığını sunacak Ve ben şarkımızı söyleyeceğim hüzünle… Ben iki kere ağladım...