Ankara'da her gün bir güneş doğar,
Ve sen o güne uyanırsın.
İstanbul'da her gün bir güneş doğar,
Ve ben sensizliğe uyanırım...
Sağa sola bakmadan uyanmadığım günlerde aradım seni
Yokluğunu defalarca kovdum yalnızlıklarımdan.
Hasretinin kabus gibi çöktüğü karanlıklarımda kaybettim kendimi
Zaten o gün bugündür ne kendimi buldum ne de seni...
Oysa şimdi seninle olmak vardı adresi önemsiz mekanlarda
Gözlerine bakmak vardı zamansız,
Ve ellerini tutmak...
Şimdi ben seninle olduğum yerlerde sensizliği yaşıyorum her an,
İnanmazsın ama hala senin kokun var gezdiğimiz yerlerde,
Ve hala o kokuda teselli buluyorum ben.
Ey benim melek yüzlü sevdiğim!
Kalbimi de söküp götürseydin ya giderken,
Gözlerimi de alsaydın ya yanına,
Ve ellerimide ellerine.
Nasılsa işe yaramıyorlar sensizken bende...
Ankara'da her gün bir güneş doğar,
Ve sen o güne uyanırsın.
İstanbul'da her gün bir güneş doğar,
Ve ben sensizliğe uyanırım...
Kayıt Tarihi : 16.2.2010 00:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Bayram](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/16/bir-gunes-dogar.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)