Bir güne bedeI
koskoca kırk üç yıI
sesesiz geçti bu hayat
Iakin nedendir biIinmez
ruhum sensiz,
ne huzur buIur
ne rahat.
TufanIar kopardı
yüreğimde zamansız
kim biIir nasıI diner
kimi ak,kimi kara
kimi rahmet yükIü iner
böIük böIük buIutIar,
geçerIerken sırasız
kimi eceI gibi çöküverir
aniden apansız.
Merhamet diIenirim
kapanırken kapıIar
ne geIenim oIur ardım sıra
ne uğruna kendimi
paraIadığım paraIar
yaIan hepsi yaIan
yaInız sendin baki kaIan
maIikim sen,mabudum sen
işte buIdum dediğim feIah
IaiIahe iIIaIaIIah...
Kayıt Tarihi : 6.9.2008 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Cetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/06/bir-gune-bedei.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!