Bir günah işledik
Bir af diledik
Garip fanus içinde yaşamak zorundaydık
Tövbe edilmiş fakat
Kesilmiş vadesi belirsiz bir cezaydık
Hücre hücreye düşman olarak
Vücuda geldik
Bu vücuda akıl çok ağır geldi
Kaldıramadık
Binbir yollara ayrıldık
Saçıldık
Döküldük
Her yolu kendi yolumuz
Kendi yolumuz hep doğru sandık
Ancak doğruyu
Canımız yanınca anlıyorduk
Sarı sarı dökülen
Siyaha çalan gözlerden
Pırıltısız dökülen yaşlar olurduk
Temiz suları özlerdik
Öze dönmek için
Buhar kadar hafif olmak
Havaya karışmak lazımdı
Her öze dönüşümüzde
Geçmişin izleri kaldı alnımızda
Gülleri kopardık
Sevgili gülsün diye
Gülden cesetler hediye ettik onlara
Vazolar mezar oldu kırmızı gariplere
Kaç insanın daha feda edilmesi gerekiyordu
İnsan gibi insanların yaşacağı dünyayı bulmak için
Şu kiralık yaşamlarımızda
Gürültü patırtı bayramları
Hep curcuna sahillerinde
Büyük sandığımız fanusu bile
Çevirdik fındık kutusuna
İçine saldık fırtınaları umutsuzca
Bıraktığınız güç olsun
Kazandığınız sonsuz olur.
Sonsuzluk hiç bu kadar uzak olmamıştı bize...
Gencay CoşkunKayıt Tarihi : 23.9.2004 20:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gencay Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/23/bir-gunah-isledik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!