Bir gün uzak kentlerden gel bana

***Bir gün uzak kentlerden gel bana
Bir gün uzak kentler den gel bana
Hasretin le, özlemin le, yüreğinle
İnan ki kanayan yarama değsen merhem olur
Dikenlerime dokunsan kırılır gül olur
Hayat gözlerin le bana her baktığında
Yüreğim avuçlarının içinde olacak
Bana geldiğin gün gökteki güneş seni kıskanacak
Gün ağrıdığında, solduğunda dünya duracak
Geceleri ay seni gördüğünde kaybolacak
Ufukta ceylanlar sana bakacak
Yürüdüğün yollar susuz topraklar
Gönlümün baharları seninle yeşerecek
İnan yüreğimin ülkesi seninle gülecek
Hüzün dolu matemler seninle son bulacak
Sevdan ateş olup sol yanıma düştüğünde
İçimdeki yangınlar, alevler
Sönmeyecek
Kalbimin çığlıkları hiç susmayacak
Yüreğim coşkun ırmaklar gibi kurumayacak
Resmini gördüğüm her an düşlere sürgünüm
Şimdi ben uzak kentler de sensiz yaşıyorum
Gel elini ver bana gönlümün avlusunda
Gel gözlerindeki yaşları sileyim
Ah hayat gözlü çiçeğim acılarım kudurdu
Hayat bizi ayrı kentlerde buluşturdu
Ve yazdığımız satırlarda birleştirdi
Ah hayat gözlüm senden uzaklardayım
Seni sensiz yaşıyorum yaşamak denirse gülüm
Yüreğimin hazan akşamlarında sararıp soluyor
Seni bekliyorum şimdi her gün her saat
Gel söndür içimde ki ateşi, bitir bu hasreti
ALİ TEMEL