Bir gün uzağa gidersem
Telvemdeki kadınlarla
Kahvemi soğuttuğumu
Ve bundan nefret ettiğimi unutma
Baharın kuşları sarhoş ettiği gibi
Saadete tapan insanım ben
Hüzün ve gözyaşı
Uğramaz topraklarıma
Bir gün uzağa gidersem
Gömleğimin düğmesindeki altınla
Çok şeyler alıcam sana
Aşk huzur ve mutluluk mesela
Hayır rüya deme
Güya kabusmuşta hatta
Bir gün uzağa gidivermişsin
Hava bahar ellerinde papatya...
28 Kasım 2019 {03:31}
Kayıt Tarihi : 28.11.2019 03:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!